بررسی درک والدین کودکان ۶ تا ۱۲ساله چاق نسبت به چاقی کودکانشان و تأثیر آموزش بر آن

مقدمه: امروزه چاقی کودکان به عنوان یک مشکل بهداشتی مطرح است و والدین می توانند در پیشگیری و درمان چاقی کودکان نقش بسزایی داشته باشند اما بعضی از والدین معتقدند که بچه های چاق و تپل از نظر سلامتی وضعیت مناسبی دارند و بنا بر این در هیچ کدام از برنامه های درمان و پیشگیری چاقی شرکت نمی کنند. این مطالعه با هدف تعیین درک والدین از چاقی در کودکان چاق 12-6 ساله شهرکرد و تأثیر آموزش بر درک آن ها انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش در دو مرحله انجام شد (مرحله ی اول توصیفی و مرحله ی دوم تجربی) به این ترتیب که ابتدا وزن و قد کودکان 12-6 ساله در مدارس ابتدایی شهرکرد اندازه گیری شد و300 کودک با نمایه ی توده ی بدن بالاتر از مقدار استاندارد برای سن و جنس به عنوان کودکان چاق انتخاب شدند سپس پرسشنامه توسط یکی از والدین (ترجیحاً مادر) تکمیل گردید. مادرانی که معتقد بودند کودکان چاقشان اضافه وزن ندارند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه طی چهار جلسه ی 2 ساعته تحت آموزش در مورد چاقی و وزن ایده ال قرار گرفتند و گروه دیگر هیچ آموزشی ندیدند. بعد از 2 ماه مجدداً پرسشنامه توسط دو گروه تکمیل و با هم مقایسه شد. یافته ها: 3/41 درصد از کودکان چاق دختر و 7/58 درصد پسر بودند. هم چنین 3/23 درصد از مادران کودکان چاق معتقد بودند که کودکان آن ها چاق نیستند یا اضافه وزن ندارند. یافته ها هم چنین نشان دادند که 3/94 درصد ازاین مادران بعد از آموزش متقاعد شدند که بچه هایشان اضافه وزن دارند. در این مطالعه ارتباط معنی دار بین تحصیلات، شاغل بودن مادر و جنس کودک با درک مادر از چاقی مشاهده نشد. نتیجه گیری: عقیده ی والدین نسبت به چاقی کودکان متفاوت است و بعصی از آن ها تا حدودی اضافه وزن را برای کودکان لازم و مطلوب می دانند بنا بر این به نظر می رسد در هر جامعه، ابتدا لازم است درک والدین نسبت به چاقی کودکان مشخص گردد سپس با روش های مختلف آموزش های لازم را در این زمینه کسب کنند تا بتوانند در پیشگیری از چاقی کودکان سهم بیشتری داشته باشند.